Bu gün təkcə bir aktyorun yox, bütöv bir dövrün simvoluna çevrilmiş bir insanın – Lee Van Clifin – doğumunun 100 illiyidir. Adı çəkilən kimi ağıla dərhal vesternlər gəlir. Qanunların işləmədiyi torpaqlarda, tüstülü barlarda, tozlu küçələrdə at belində görünən və hər zaman kimin yaxşı, kimin pis olduğunu qarışdıran o soyuqqanlı obrazlar…
Lee Van Clif aktyor yox, bir atmosfer idi. Onun baxışları, danışmadan yaratdığı gərginlik, özünəməxsus hərəkətləri ilə o, rollarını oynamırdı – yaşayırdı. “Yaxşı, Pis və Qorxunc” filmindəki “Angel Eyes” obrazı və ya “Bir Neçə Dollar Uğrunda” filmindəki sərt polkovnik – hamısı əfsanəyə çevrilmiş xarakterlərdir.
Onun yaratdığı “pis adam” obrazı o qədər cazibədar idi ki, bəzən “yaxşı oğlan”ı belə kölgədə qoyurdu. Düz 100 ildir ki, kino tamaşaçısı onun sərt sifətinə, iti baxışlarına və sarsılmaz duruşuna valeh olur.
Bugünkü Hollivudda belə bir xarakter görmək çətindir. Bəlkə də ona görə Lee Van Clif hələ də unudulmur. Çünki o, yalnız aktyor deyildi – bir ruh, bir enerjiydi. Kino tarixinin səssiz, amma iz buraxan simalarından biri idi.
Polad kimi baxışlarına, sözsüz danışan sifətinə və əbədi “cool” obrazına salam olsun!
100 yaşın mübarək, Lee Van Clif – sən hələ də ekranda at çapırsan!
Tofiq Agayev – Kaliforniya
